MSc Clinical Neuroscience
University College London
Londen, Groot-Brittannië
23-09-2019 – 18-09-2020
In begin september 2019 ben ik vanuit Zuid-Afrika naar het Verenigd Koninkrijk verhuisd om voor een jaar te gaan studeren (klinische neurowetenschappen) aan het University College London (UCL). Toen ik uit het vliegtuig stapte, voelde ik gezonde spanning en had ik hoge verwachtingen. Ik had nog nooit in het buitenland gestudeerd en nu had ik het voorrecht te mogen studeren aan een wereldberoemde universiteit in een bruisende wereldstad.
Ik kreeg een kamer in het Goodenough College, een particuliere postdoctorale studentenhuisvesting in Bloomsbury. Een vriend van mij, die daar een paar jaar eerder had gewoond, had mij op dit college geattendeerd. Het bleek inderdaad een uitstekende keuze te zijn; een verborgen juweel in het centrum van Londen, mooi, van alle gemakken voorzien en, tegen de verwachting in, zeer betaalbaar. Bovendien lag het college op een steenworp afstand van mijn faculteit! Ik werd hartelijk ontvangen en ik voelde mij al snel thuis. Ik ontmoette hele aardige mensen uit verschillende delen van de wereld. Met enkelen raakte ik al gauw nauw bevriend. Het was een heel goed begin.
Eind september begon mijn studie. Ik volgde eerst verschillende basismodules over neurowetenschappen en later modules op het gebied van de klinische neurologie. De opleiding werd aangeboden aan het Queen Square Institute of Neurology, een afdeling binnen de UCL-faculteit Brain and Mind Sciences. De eerste modules vond ik een behoorlijke uitdaging, aangezien ik sinds de eerste jaren van mijn studie Geneeskunde geen natuurwetenschap meer had gehad. Ik genoot echter enorm van deze modules, en ik heb in deze eerste paar maanden waarschijnlijk het meeste geleerd. De groep bestond uit ongeveer 80 tot 90 studenten, met verschillende achtergronden. De meerderheid van de studenten had een psychologie- of neurowetenschappelijke achtergrond, terwijl anderen artsen waren, zoals ik, of medisch specialisten, fysiotherapeuten of ergotherapeuten. Met sommigen van hen vormde ik in de eerste weken een hechte studiegroep. Gedurende de opleiding bleven we elkaar ondersteunen.
Het merendeel van de colleges was uitstekend. De lectoren waren wereldberoemde deskundigen in hun vakgebied. Hoewel niet iedereen bijzonder goed kon lesgeven, zal ik sommige lessen nooit vergeten, vooral verder in de opleiding tijdens de klinische modules. In maart 2020 hadden we al onze colleges gehad. Ik kon mij toen gaan concentreren op mijn scriptie. Op dat moment sloeg de pandemie toe; het land ging in lockdown. De universiteit ging dicht en het onderwijs werd online voortgezet. Gelukkig had ik voor mijn scriptie alleen een internetverbinding en een computer nodig. In de maanden die volgden, ging ik in een soort winterslaap; mijn leven bestond uit werken als inval-arts in het University College Hospital (UCH) en het schrijven van mijn scriptie.
Om mijzelf tijdens mijn studie financieel te bedruipen, werkte ik als inval-arts in het UCH. Het ziekenhuis ligt op ongeveer 20 minuten lopen van het Goodenough College. Het is een mooi en modern ziekenhuis waar ik met veel plezier heb gewerkt. Voor de pandemie draaide ik gemiddeld vijf diensten per maand, tijdens de pandemie tussen de 10 tot 15 diensten. Ik leerde de ins en outs van de National Health Service (NHS) kennen en legde contacten met collega-artsen en specialisten in opleiding. Ik heb een groot deel van het jaar in het UCH mogen werken. Het was een enorm waardevolle ervaring, die mij geholpen heeft de baan te krijgen die ik nu heb.
Eind september 2020 was ik klaar met mijn opleiding aan het UCL en begin oktober reisde ik terug naar Zuid-Afrika.
In december 2020 ben ik teruggekomen naar het Verenigd Koninkrijk om aan mijn nieuwe baan bij Addenbrooke’s ziekenhuis in Cambridge te beginnen. Eind januari heb ik mijn aanvraag voor de specialistenopleiding Interne Geneeskunde ingediend en hopelijk begin ik in augustus met deze zogenaamde ‘kern-specialistenopleiding’. Na drie jaar van deze opleiding ben ik van plan mij aan te melden voor de specialistenopleiding in Neurologie.
Het afgelopen jaar kende veel uitdagingen. De wereld stond op zijn kop. Ik had maandenlang geen fysiek contact met dierbaren en verkeerde in een sociaal isolement. Ook ervoer ik academische en financiële druk. Kortom, mijn tijd in Londen was mentaal soms zwaar, maar ik had het voor geen goud willen missen. Terugkijkend, ben ik ongelooflijk dankbaar voor de gelegenheid die ik heb gekregen om een jaar in Londen te studeren. Het was een tijd vol van nieuwe ervaringen en nieuwe vriendschappen, van persoonlijke en professionele uitdagingen. Ik ben er enorm door gegroeid. Ik wil dan ook het Vreedefonds uit de diepte van mijn hart bedanken voor het mogelijk maken van deze gelegenheid. Ik zal u voor altijd dankbaar zijn.
Ervaringen
LLM US law for foreign lawyers, University of Texas at Austin, Texas (VS)
Nu het mijn doel is om advocaat in de VS te worden en terdoodveroordeelden bij te staan is deze opleiding natuurlijk onmisbaar geweest.
MA Visual Anthropology, University of Manchester, Manchester UK
Ondanks de onvoorspelbare wending die mijn opleiding kreeg door de komst van covid-19 ben ik
ontzettend blij dat ik deze ervaring heb gehad.
MSc Mathematical and Computational Finance
Oxford, United Kingdom
De
intensiteit van het studeren, de unieke cultuur en de bijzondere mensen die ik heb ontmoet, hebben
me niet alleen academisch uitgedaagd maar ook als persoon laten groeien.
We begonnen de Masters in Neurowetenschappen in Oxford met 14
studenten vanuit de hele wereld: Spanje, Italie, Zuid Afrika, Nieuw Zeeland,
Pakistan, India, Slowakije, Afghanistan, Tunesie, Canada, China, Ierland,
England en ik als vertegenwoordiger van Nederland.
Vanaf het moment dat ik het lab in liep waar ik vijf maanden onderzoek zou gaan doen voelde ik me thuis bij mijn labmates.
