Master in Public Health
Harvard T.H. Chan School of Public Health
Boston, VS
(augustus 2023 t/m mei 2024)
Ik heb een bijzonder leerzaam, druk en enerverend jaar gehad in Boston. De stad en de omgeving zijn vrij stereotype voor de ‘college experience’ in de Verenigde Staten. Als een van de oudste universiteiten, biedt Harvard veel historie in haar musea, de campus, en de vele opvallende tradities. De faculteit waar ik aan studeerde – die van Volksgezondheid – is een vreemde eend in de bijt: een brutalistisch complex naast de ziekenhuizen, ver weg van de hoofdcampus. Mijn medestudenten waren zeer divers: er waren consultants, artsen, ambtenaren, ondernemers, onderzoekers, kunstenaars van over heel de wereld, ik meen uit 70 landen op alle continenten. Iedereen sprak natuurlijk Engels, maar we spreken gelukkig niet allen dezelfde taal in ons vakgebied; er waren genoeg uiteenlopende opvattingen over de grote trends qua volksgezondheid: de probleemdiagnose en oplossingsrichtingen voor snelle demografische ontwikkelingen, nieuwe pandemieën, middelentekorten, tanende internationale samenwerking en een sterk neokoloniaal gedachtegoed over gezondheid en zorg.
Bovenop de basis van de ‘Master in Public Health’ heb ik heb veel extra vakken gevolgd bij andere faculteiten en aan Massachusetts Institute of Technology. Mijn absolute hoogtepunten waren “Comparative Health Systems” van prof. Yip, “Doing Health Reform Better” van prof. Reich en prof. Hsiao, “Public Finance in International Perspective” van prof. Jensen, en “Fundamentals of Ecology” van prof. Des Marais aan MIT.
De rode draad in mijn vakkenkeuze was het analyseren en rekenen aan complexe dynamische systemen, gezondheids- en zorgeconomie en besliskunde. Tegen het einde van het jaar ben ik onderzoeksprojecten gaan bespreken aan een aantal professoren met de gedachte hier na afloop van de studie aan verder te werken in samenwerking met Nederlandse onderzoekers. Deze projecten gaan over het laten meebeslissen van burgers in zorgbeleid, het optimaal inzetten van zorgbudget en -werknemers, en de optimale geografische verdeling van ziekenhuizen en huisartsenposten in verschillende landen en regio’s.
Naast hard werken en studeren, heb ik ook heel erg genoten van mijn tijd in New England. Met een hechte groep vrienden organiseerde ik om het weekend bergwandelingen en trips de natuur in. Ook was ik betrokken bij de organisatie van de European Conference, waarbij europarlementariërs, ambassadeurs en nationale politici ideeën uitwisselden over de koers die Europa kan varen. Typisch Amerikaans is ook de nadruk op sporten, dus ik heb me al snel ingeschreven voor een rugbyteam waarmee we de Oostkust afreden om tegen andere Business School teams te spelen.
De redenen om deze zaken te gaan studeren, zie ik (gelukkig) goed terug in de doelen die ik tijdens mijn aanvraag heb opgeschreven: ik wil concrete en werkbare oplossingen vinden voor het naderende zorginfarct. In Nederland, maar in eigenlijk elk land, proberen we zoveel mogelijk doelen te behalen met beperkte middelen, m.a.w. zo veel mogelijk gezonde, tevreden mensen binnen de grenzen van het zorgbudget, de fysieke ruimte en de arbeidsmarkt. Dit is waar ik komende tijd dus ook mee aan de slag ga. Ik werk aan een methode voor gedeelde besluitvorming over verdelingsvraagstukken, te beginnen met basispakketsamenstelling en de locatie van ziekenhuizen/behandelcentra.
De meerwaarde van een jaar studeren in het buitenland is denk ik breed erkend, en moeilijk te overschatten. Dit afgelopen jaar voor mij is niet anders. Het was een verrijking om van artsen, beleidsmakers in de zorg, en zorgondernemers van over heel de wereld te horen welke problemen zij het meest nijpend vinden, en welke oplossingsrichtingen ze overwegen. Daarnaast was het fijn om intensief samen te werken met professoren die onderzoek en handleidingen schrijven hoe deze problemen op te lossen. Ik heb door het jaar heen veel projecten kunnen initiëren waar ik niet alleen van veel geleerd heb tot nu toe, maar waar ik met veel enthousiasme verder aan wil werken. Dit geeft mij een vliegende start in mijn academische carrière, en kan ook gaan betekenen dat ik een unieke kijk heb op de Nederlandse zorg, vanwege mijn ervaring en kennis van het Amerikaanse systeem, en door de samenwerking met professoren die een nóg bredere expertise hebben.
Concreet ben ik nu van start met een eigen bedrijf waarmee ik IT-systemen voor ziekenfondsen en zorgverzekeraars in ontwikkelingslanden ontwerp. Hiermee wil ik het beslisproces van de beleidsmakers aldaar faciliteren om schaarse middelen optimaal toe te delen. Ik heb zeer positieve gesprekken met diverse regeringen, en hoop begin 2025 de eerste contracten te kunnen tekenen. Ik ben sindskort betrokken als technisch expert bij het regionale hoofdkantoor van de Wereldgezondheidsorganisatie in Cairo. Hier werken we aan een handleiding om landenteams te ondersteunen bij de verdelingsvraagstukken die ik al eerder noemde. Daarnaast ben ik nog in deeltijd werkzaam bij de Radboud Universiteit, waar ik werk aan wetenschappelijke validatie van, wederom, de belangrijkste verdelingsvraagstukken en hoe data en participatie van burgers dit proces kunnen verbeteren.
Ik ben ontzettend dankbaar voor de lening die ik van het Vreedefonds heb mogen ontvangen. Mijn jaar in de VS had niet door kunnen gaan zonder deze essentiële financiële ondersteuning. En zonder dit jaar in de VS had ik denk ik niet zo’n vliegende start kunnen hebben met mijn bedrijf, mijn onderzoek en dus het waarmaken van mijn dromen en ambities.
LLM US law for foreign lawyers, University of Texas at Austin, Texas (VS)
Nu het mijn doel is om advocaat in de VS te worden en terdoodveroordeelden bij te staan is deze opleiding natuurlijk onmisbaar geweest.
MA Visual Anthropology, University of Manchester, Manchester UK
Ondanks de onvoorspelbare wending die mijn opleiding kreeg door de komst van covid-19 ben ik
ontzettend blij dat ik deze ervaring heb gehad.
MSc Mathematical and Computational Finance
Oxford, United Kingdom
De
intensiteit van het studeren, de unieke cultuur en de bijzondere mensen die ik heb ontmoet, hebben
me niet alleen academisch uitgedaagd maar ook als persoon laten groeien.
We begonnen de Masters in Neurowetenschappen in Oxford met 14
studenten vanuit de hele wereld: Spanje, Italie, Zuid Afrika, Nieuw Zeeland,
Pakistan, India, Slowakije, Afghanistan, Tunesie, Canada, China, Ierland,
England en ik als vertegenwoordiger van Nederland.
Vanaf het moment dat ik het lab in liep waar ik vijf maanden onderzoek zou gaan doen voelde ik me thuis bij mijn labmates.
