MA European Interdisciplinary Studies
College of Europe
Natolin, Polen
01-09-2019 – 30-06-2020
Van midden-Augustus 2019 tot eind Juni 2020 heb ik samen met 133 jonge mensen (gemiddele leeftijd 25, maar met van alles tussen 18 en 40) een enorme rollercoaster bereden die ons van studiereizen naar Oekraïne, colleges van expremiers en ministers, toespraken van Eurocommissarissen tot Holocaust overlevers, en honderden andere kleurrijke activiteiten gebracht hebben, allemaal in het geografische hart van Europa; dat was mijn jaar aan het Europacollege.
Ik kwam als eerste van deze groep aan op locatie in Natolin, Warschau, aan het einde van een lange zomervakantie met mijn 2 beste vrienden door Oost Europa. Ik had net een treinrit van Lviv in Oekraïne, staand, van meer dan 12 uur overleefd. Met een gigantische klimzak op de rug, tas op de borst, en een slaapzak en tentje in beide handen werd ik door de beveiliging aangesproken met: ‘’did you come from the bush-bush?’’. Onderweg naar mijn kamer in het wooncomplex kwam ik een hert tegen; de wilde dieren hadden maandenlang bijna geen mensen meer gezien, dus ze waren nieuwsgierig geworden! Een sprookjesachtige ervaring …
In de eerste weken van augustus nam ik deel aan het ‘’French Summer Language Academy’’ programma om mijn Frans op te spijkeren alvorens de officiële start van het academische jaar; een intens traject van 8 uur Frans per dag. Samen met ongeveer 40 anderen kon ik langzaam wennen aan het leven op een campus die, naast een groot natuurbos (vroeger een jachtpaleis van de Poolse Koningen), weinig privacy had. Dag in, dag uit, was er een constante uitwisseling van meningen over politiek en andere maatschappelijke ontwikkelingen, levensfilosofiën, maar ook de nodige flauwe grapjes en ontnuchterende reflecties. De uiteindelijke ervaring was veel minder ‘’elitair’’ dan ik aanvankelijk had verwacht; ik zat bedolven onder een grote groep waanzinnig intelligente, ambitieuze, maar ook grappige en ‘’goede’’ mensen, van Mexico tot China, Turken en Grieken, Azerbaijanen en Armenïers.
De komende maanden leken elk wel een vol jaar op zichzelf. In het eerste semester nam ik deel aan algemene vakken over de Europese integratie (rechten, economie, geschiedenis etc), en ging druk aan de slag met het autonome extracurriculaire leven op campus. Ik richtte zelf de ‘’Natolin Simulations Nexus’’ op, waarin we de theorie van de lessen in de praktijk wilde brengen. Zo organiseerde ik met een team bestaande uit een Belg, een Fransman, een Oekreense en een Spaanse een simulatie over de vredesonderhandlingen in Oost-Oekraïne, waarin, tot onze grote verbazing (en met dank aan het netwerk van het college), de minister van Buitenlandse zaken van Oekraïne zelf aan meewerkte! Sterker nog, hij kwam op de dag van de simulatie zelf de studenten helpen, voorbereiden en beoordelen. We gaven ook een simulatie over Europees beleid in de ruimte, het wettelijke regime van toekomstige maankolonisatie en exploitatie, waar opnieuw veel academische experts en beleidsmakers op af kwamen om samen met studenten dit onderwerp te debateren en ‘’op te lossen’’. Ook werd ik ‘’Communication Officer’’ bij de Natolin Historical Society. Samen met de President creeërden wij een overkoepelend thema (rondom collectief geheugen, politiek en identiteit in Europa). We organiseerden samen een excursie naar Auschwitz, waardoor ongeveer 80 studenten, assistenten en professoren de kans kregen om dit ‘’gebroken hart’’ van Europa met eigen ogen te kunnen zien, en met de ijzige temperatuur van Polen in November, om het ook voor een klein gedeelte te kunnen voelen. Ook kwam een Holocaust overlever, Adam Turski, ons bezoeken, zijn verhaal doen, en onze vragen beantwoorden. Ik zal dit kleine uur nooit vergeten.
Ik ging als Social Media vrijwilliger naar het ‘’Warsaw Security Forum’’ en had daar de kans om transatlantische generaals, ministers en academici te zien en zelfs te kunnen spreken tijdens koffiepauzes. Ook nam ik deel aan verschillende debatten rondom thema’s zoals een Europees leger, en toen Covid uitbrak … digitaal, over de verschillende reacties op de crisis van de EU en de VS. Onze studiereis bracht ons naar Lviv, Kiev en elders en bestond uit gesprekken met beleidsmakers, politici, leden van de burgermaatschappij, en gewone mensen die op de Euromaidan als demonstranten hadden gevochten, Ons hotel, pal op de Euromaidan, gaf een griezellig maar ook hoopvol perspectief op de locatie. Oekraïne is een land vol energie dat zichzelf opnieuw aan het uitvinden
is.
In het tweede semester koos ik de richting ‘’Europe in the World’’, en kreeg ik les van de Secretaris-Generaal van de Europese buitenlandsdienst, de afgevaardigde van de EU naar de VN, en andere waanzinnige personen, in EU diplomatie, geopolitiek, klimaatbeleid, veiligheid etc. We kregen ook de kans om aan een aantal simulaties deel te nemen (waar ik zelf enorm van kan genieten, omdat je de geschiedenis anders kan vormgeven, en kan laten zien dat niet alles vaststaat); bijv een van het Versailles verdrag van 1919/1920 (waarin ik dit keer een soort Centraal Europese EU/NAVO oprichtte als Polen), en van het congress van Wenen in 1815 (waarin ik als de afgevaardigde van Frankrijk Napoleon terug liet komen, informatie lekte, en daarna via diplomatieke en militaire overwiningen een nieuw Napoleontisch Europa bewerkstelligde). Tussen dit alles door at ik elke dag ontbijt, lunch en advondeten met dezelfde groep mensen. Er was een rijk studentenleven, door ons opgezet, bestaande uit veel feestjes en culturele evenementen (open mic’s, het schrijven en gezamenlijk lezen van verhalen, nationale feestdagen met speciaal eten en culturele
activiteiten, sportclubs, uitstapjes naar andere steden, noem maar op!). Het voelde zonder ironie als een echte, hechte familie.
Dat verband kwam onder veel druk te staan toen in Maart de Covid-19 pandemie flink uitbrak. Ik vloog, samen met ongeveer de helft van de campus, terug naar huis. Daar zette ik mijn studie voort, schreef ik mijn scriptie over de verhouding tussen Europese geschiedenis, identiteit, en crisis management, ook over Covid terwijl het nog gaande was (en kreeg hier een 18/20 voor), en bleven we tussen de online lessen door nog veel samen films kijken of gewoon kletsen. Vanuit de campus zagen we de creatieve reactie van de overblijvers geuit in nieuwe initiatieven, collectieve actie en veiligheidsmaatregelen. Het was erg inspirerend. In Juni vloog ik voor de laatste keer terug, hadden we onze afstudeerceremonie, en ontving ik mijn Cum-Laude diploma!
Dit jaar voelde als 3 jaar samengepakt in een. Ik heb als gevolg van deze studie, maar vooral door de omgeving en de menselijke interactie, ontzettend veel vaardigheden ontwikkeld in stress-management, organisatie, leiderschap, interculturele communicatie, openbaar spreken, ingewikkelde informatie selecteren, analiseren en presenteren, en hoe ik een professioneel netwerk opbouw.
Sinds October (na erg lang zoeken, met veel teleurstellingen, zoals iedereen in mijn positie middenin Covid) heb ik op de een of andere manier mijn droomstage gevonden; bij het ‘’Platform of European Memory and Conscience’’, waarin eigenlijk aan de praktijk met de onderwerpen van mijn MA Scriptie wordt gewerkt; de nagedachtenis, onderzoek, onderwijs en bewustwording over het totalitaïre verleden in Europa, hoe dat ons bindt als Europeanen, en wat het betekent voor de toekomstige sociale en politieke samenleving in ons continent. Het liefst zou ik na Maart in het Europees parlement gaan werken (als trainee via het Schuman programma, of direct bij een MEP) om deze onderwerpen voort te zetten. Mijn grote droom is dat ik zelf als MEP historisch, buitenlands, en veiligheidsbeleid bij de EU mag gaan behartigen.
Ervaringen
Ik heb als gevolg van deze studie, maar vooral door de omgeving en de menselijke interactie, ontzettend veel vaardigheden ontwikkeld in stress-management, organisatie, leiderschap, interculturele communicatie, openbaar spreken, ingewikkelde informatie selecteren, analiseren en presenteren, en hoe ik een professioneel netwerk opbouw.
Eénjarige voltijds dansopleiding, PERA School of Performing Arts Cyprus, Girne American University, Girne, Noord-Cyprus
De lessen waren van
zeer hoog niveau en het was goed voor mijn ontwikkeling om van elke docent zo intensief les te krijgen voor
een korte periode (4 tot 8 weken) en dan weer om te schakelen naar de nieuwe docenten.
LLM US law for foreign lawyers, University of Texas at Austin, Texas (VS)
Nu het mijn doel is om advocaat in de VS te worden en terdoodveroordeelden bij te staan is deze opleiding natuurlijk onmisbaar geweest.
MSc. Globalisation & Development, School of Oriental and African Studies (SOAS), London
Zonder het Vreedefonds was het niet mogelijk geweest om het jaar volledig te gebruiken ten behoeve van mijn academische, sociale, en professionele ontwikkeling als persoon
MA Visual Anthropology, University of Manchester, Manchester UK
Ondanks de onvoorspelbare wending die mijn opleiding kreeg door de komst van covid-19 ben ik
ontzettend blij dat ik deze ervaring heb gehad.
Master of Laws, Columbia University in the city of New York, United States of America
Op alle fronten heb ik volop gebruikt gemaakt van de LL.M. experience!
Master of Music,Schola Cantorum Basiliensis (Fachhochschule Nordwestschweiz), Basel, Zwitserland
We zijn het enige ensemble in onze generatie dat zich volledig op 16/17eeeuwse muziek gericht heeft, en we hebben daar straks echt iets te bieden.
We begonnen de Masters in Neurowetenschappen in Oxford met 14
studenten vanuit de hele wereld: Spanje, Italie, Zuid Afrika, Nieuw Zeeland,
Pakistan, India, Slowakije, Afghanistan, Tunesie, Canada, China, Ierland,
England en ik als vertegenwoordiger van Nederland.
De studie heeft veel theoretische kennis opgebaard en ik heb ook veel baat gehad aan de lessen en informatie die beschikbaar werd gesteld aan mij als student.
Vanaf het moment dat ik het lab in liep waar ik vijf maanden onderzoek zou gaan doen voelde ik me thuis bij mijn labmates.
